การแจ้งเกิดในต่างประเทศ

กรณีที่คนไทยเกิดในต่างประเทศ บิดา-มารดาจะต้องแจ้งการเกิดของบุตรต่อ กงสุลไทยหรือเจ้าหน้าที่สถานทูตไทยซึ่งกระทรวงการต่างประเทศแต่งตั้งให้เป็นนายทะเบียนผู้รับแจ้ง ณ ประเทศนั้น ๆ ภายใน 15 วัน นับแต่วันเกิด

เมื่อได้รับการแจ้งเกิดแล้วเจ้าหน้าที่สถานกงสุล หรือสถานทูตไทยจะออกสูติบัตรให้บิดา-มารดาเด็ก เพื่อเก็บไว้เป็นหลักฐาน

ในการทำหนังสือเดินทางสำหรับเด็กเพื่อเดินทางกลับ ประเทศไทย ในกรณีที่ประเทศนั้นไม่มีกงสุลไทยหรือสถานทูตไทยประจำอยู่ ให้ใช้หลักฐานการเกิดที่ออกโดยรัฐบาลประเทศนั้น ซึ่งกระทรวงการต่างประเทศได้แปลและรับรองว่าถูกต้องเป็นหลักฐานสูติบัตรได้

เอกสารที่ใช้ในการติดต่อ

สำเนาทะเบียนบ้านฉบับเจ้าบ้าน

บัตรประจำตัวประชาชนผู้แจ้ง

หนังสือรับรองการเกิดจากโรงพยาบาล (ถ้ามี)

สถานที่ติดต่อ สถานทูตไทย ซึ่งกระทรวงการต่างประเทศแต่งตั้งให้เป็นนายทะเบียนผู้รับแจ้ง ณ ประเทศนั้น

หลักเกณฑ์ / คุณสมบัติ

เอกสารที่ใช้

บัตรประจำตัวประชาชนผู้เกี่ยวข้อง

ทะเบียนบ้านฉบับเจ้าบ้าน ผู้เกี่ยวข้อง

สูติบัตรของบุตร

หนังสือแสดงความยินยอมของบุตร

หนังสือแสดงความยินยอมของมารดาของบุตร

พยานบุคคล 2 คน

ขั้นตอนการดำเนินงาน

 บิดายื่นคำร้องขอจดทะเบียนรับรองบุตร ต่อนายทะเบียน ณ สำนักทะเบียนอำเภอ กิ่งอำเภอหรือสำนักทะเบียนเขต

เด็กและมารดาเด็ก ต้องให้ความยินยอมในการจดทะเบียนทั้งสองคน ถ้าเด็กหรือมารดาเด็กคนใดคนหนึ่งไม่ให้ความยินยอม หรือไม่อาจให้ความยินยอมได้ เช่น เด็กเป็นผู้เยาว์ไร้เดียงสา มารดาเด็กถึงแก่กรรม เป็นต้น การจดทะเบียนรับรองบุตรต้องมีคำพิพากษาของศาล อื่น ๆ

หลักเกณฑ์ / คุณสมบัติ

ผู้ปกครองเด็กที่มีอายุ 7 ปีบริบูรณ์หรือย่างเข้าปีที่ 8 ให้แจ้งเกณฑ์การศึกษาภาคบังคับตาม พ.ร.บ. ประถมศึกษาที่ฝ่ายศึกษาธิการเขต หรือที่โรงเรียนในสังกัดเขต ตั้งแต่วันที่ 1 ธันวาคม ถึง 31 มกราคม ของทุกปี

เอกสารที่ใช้

สูติบัตรพร้อมสำเนา 1 ฉบับ

ทะเบียนบ้านพร้อมสำเนา 1 ฉบับ

ภาพประกอบทางอินเทอร์เน็ต

อื่น ๆ

การยกเว้นและขอผ่อนผัน

เด็กที่มีอายุครบเกณฑ์การศึกษา และมีร่างการทุพพลภาพไม่สมประกอบ ไม่สามารถเข้าเรียนตามปกติได้ ด้วยสาเหตุใด ๆ ก็ดี ให้ผู้ปกครองของเด็กติดต่อขอรับการยกเว้น การเข้าเรียน

หลักฐานที่จะต้องใช้

สูติบัตร

สำเนาทะเบียนบ้าน

ใบรับรองแพทย์

ติดต่อได้ที่ฝ่ายศึกษาธิการ สำนักงานเขตตามหลักฐานผู้แจ้ง

หลักเกณฑ์ / คุณสมบัติ

ตามหลักเกณฑ์การเปลี่ยนชื่อตัวและชื่อรอง ตาม พ.ร.บ. ชื่อบุคคล พ.ศ. 2505 ระบุไว้ว่า บุคคลสัญชาติไทย ต้องมีชื่อตัวและชื่อสกุล และอาจจะมีชื่อรองด้วยก็ได้ ทั้งนี้ได้อธิบายความหมายของชื่อตัว ชื่อสกุลและชื่อรองไว้ดังนี้  

ชื่อตัว คือ ชื่อประจำตัวบุคคล

ชื่อรอง คือ ชื่อซึ่งประกอบถัดจากชื่อตัว

ชื่อสกุล คือ ชื่อประจำวงศ์สกุล

หลักเกณฑ์การตั้งชื่อตัวและชื่อรอง

ต้องไม่พ้องหรือมุ่งหมายให้คล้ายกับพระปรมาภิไธย หรือพระนามของพระราชินี หรือราชทินนาม  

ต้องไม่เป็นคำหยาบหรือมีความหมายหยาบคาย

ต้องไม่มีเจตนาในทางทุจริต